Każdy, kto kiedykolwiek pracował z płytkami drukowanymi, wie, jak łatwo jest popełnić błąd w tym procesie. A ile płytek ma wady - spowodowane przez technologię, chemię, maszyny i ludzi - które uniemożliwiają im opuszczenie hali produkcyjnej. Mając ogromną ilość szczegółów do przemyślenia, często zapominamy o najbardziej banalnym pierwszym pytaniu, jakie powinniśmy sobie zadać. Mianowicie: czy wybrany producent może naprawdę wyprodukować płytkę, którą właśnie zaprojektowałem?

Jeśli spojrzymy na świat technologii wokół nas, przekonamy się, że w ostatnich latach praktycznie wszystkie technologie zmiejszyły się, stały się lżejsze i są bardziej elastyczne niż wcześniej. To właśnie popyt ze strony klientów na coraz bardziej kompaktowe i wydajne rzeczy stoi za dużą tendencją elastycznych technologii w dziedzinie produkcji płytek drukowanych. I to właśnie o nich rozmawialiśmy ze Štěpánem Přichystalem z Gatema PCB a.s., która w ostatnich latach zbudowała sobie bardzo dobrą reputację i obecnie eksportuje płytki drukowane do praktycznie wszystkich krajów europejskich.

Płytki, produkowane w klasie 3 zgodnie z IPC, przeznaczone są do wymagających zastosowań. Zastosowanie znajdą tam, gdzie wymagana jest wysoka, ciągła i krytyczna wydajność, ewentualnie wszędzie tam, gdzie środowisko jest niezwykle trudne dla działania płytek i nie można tolerować działania niepożądane produktu. We wszystkich takich przypadkach stosowane są niezawodne płytki rigid wyprodukowane zgodnie ze standardami IPC dla klasy 3, a mianowicie zgodnie z IPC-600G oraz IPC-6012D. Standard IPC-600G określa kryteria akceptowalności wad w procesie produkcji płytki drukowanej, od materiału wejściowego aż po ostateczną kontrolę końcową. Kryteria akceptowalności podzielono wg klas 1, 2 lub 3, przy czym dla klasy 3 obowiązują najbardziej rygorystyczne kryteria. Standard IPC-6012D określa kryteria jakościowe, lub też mierzalne specyfikacje śledzonej charakterystyki płytki drukowanej, następnie ustala metody kontroli i testowania dla każdej charakterystyki płytki, a także definiuje plan kontroli, wg którego płytka powinna być sprawdzona w taki sposób, by spełniła wymagania klasy 3.